dinsdag 25 januari 2011

Gforce/Performer: aanvulling

Dit liet Wim nog weten op de site van de Gentse Liggers: "Er zijn forse veranderingen op komst bij ons. Ik kan in ieder geval vertellen dat we voor 2011 het modelgamma van Performer gaan voeren. Dus niet meer onder onze eigen merknaam (de oplettende kijker wist wel dat wij onze fietsen bij Performer lieten maken), maar rechtstreeks onder de naam van Performer, omdat er te weinig onderscheidend vermogen was tussen beide partijen. We zijn dus ook exclusief distributeur van Performer geworden. Prijzen voor trikes beginnen bij 1399 euro voor de JC-70CM van performer. Er komen in de toekomst ook nog nieuwe modellen GForce trikes aan, maar dat gaat nog zeker minimaal een jaar tot twee jaar duren. We zijn nu in het ontwerpstadium voor 2 nieuwe modellen van Nederlandse bodem (zowel ontwikkeling als fabrikage gaan hier plaatsvinden). Overigens hebben jullie hiermee de primeur te pakken, want, naast onze dealers, was dit nog niet naar buiten gecommuniceerd."
Dit maakt het allemaal wat duidelijk: beide merken zullen gevoerd worden.

zondag 23 januari 2011

Gforce nieuws

Ik weet niet hoe lang het merk al op de markt is (in de Benelux dan), maar wie het wat volgt, weet dat Gforce gefabriceerd wordt bij Performer in Taiwan, met wat specifieke keuzes voor onze regio en een ander merk erop.
Nu leerde ik dat de importeur besloten heeft het merk stop te zetten. Let wel: het merk, niet de verkoop van ligfietsen, want binnenkort komen ze gewoon onder de naam Performer op de markt. Ik kan me voorstellen dat dit internationaal wat meer weerklank heeft en dat het dus ook makkelijker wordt om ervaringen en reviews van de fietsen te vinden op het web.
Het leuke is dat het gamma zal uitgebreid worden met "gewone" ligfietsen: hoog, laag, racers, toerfietsen, ...

Performer Goal-X 26/20/USS
 Ik vond dit natuurlijk niet zelf uit: Wim van Gforce kondigde dit aan op het (publieke) forum van de Gentse Liggers

Wat aanvullende informatie vind je in een latere post: hier.

O ja, wie interesse heeft in ligfietsen en velomobielen: op zondag 27 februari, van 13 tot 15u houden we met de Gentseliggers een velomobieltestdag aan Bierstal brug in Vinderhoute (langs het kanaal). Da's een uitgelezen moment om een aantal van die fietsen van dichtbij te kunnen bekijken.


zaterdag 22 januari 2011

licht

km stand: 3.700

Op velomobielen vind je ze heel dikwijls: lichtjes tegen de zijkant aan om aan te geven dat wat aankomt toch wat breder is dan een conventionele fiets. Ik merkte al enkele keren dat op onverlichte stukken fietsers (en de sporadische jogger) schrikken als ze me kruisen: "oeps, dat is toch wat breder dan ik dacht !".
Dus broedde ik al een poosje op het idee van wat ik gemakshalve een positielicht zal noemen. Wat moet zo'n licht doen: enkel de buitengrens van de trike aangeven, meer niet. Het moet zichtbaar zijn dus, niet verlichten, want daarvoor dient de koplamp. Idealiter werkt het op de naafdynamo, maar zoiets blijkt onvindbaar en de bedrading langs de dwarsam tot aan het spatbord maakt het nodeloos ingewikkeld, met navenant veel risico op allerlei problemen. Een licht, compact lampje moet het dus wezen.
Omdat het oog ook wat wil, liefst nog wat moois ook.
Reelight had ik al bekeken, maar de montage op de trike lijkt me niet zo evident. Het belangrijkste bezwaar is dat een Reelight licht door het principe naast de naaf terechtkomt, dus buiten de fiets, wat bij een trike om problemen vragen is (steekt uit, dus blijf je ermee hangen bij een nauwe doorgang).

Gisteren was ik bij de fietsenmaker om stukken te halen om de winterschade aan de bukker te herstellen (daarover later meer). In de rekken hingen lichtjes van een voor hem nieuwe fabrikant: Moon. Daarbij vond ik het volgende licht dat aan mijn vereisten voldeed.

Moon M-3W
Zoals de meeste lichten op batterijen moet dit op het stuur gemonteerd worden. Juist, ja: de bedoeling is wel dat het boven het spatbord komt.
Als rechtgeaarde fietsknutselaar verzamel ik allerlei spullen die wellicht bij de meesten in de afvalcontainer belanden. Je weet wel: "ooit kan dat nog wel gebruikt worden". Als je een aantal van die zaken combineert, kun je een houder fabriceren. De nodige onderdelen:


Van links naar rechts zie je een inox rondsel (eigenlijk gebruikte ik er twee), een gerecycleerde roestvrij stalen bout en moer, een eindje van een bar end (aluminium), de stuurklem van een afgebroken achteruitkijkspiegel (gevolg van de "winterschade") en een aluminium plaatje. Om het geheel uit te kunnen lijnen tegenover de beugel op het spatbord, voegde ik nog een convexe en een concave ring toe, die normaal gebruikt worden om de remblokken van V-brakes te positioneren. Het resultaat van deze huisvlijt zie je hieronder.


Aangezien het materiaal voornamelijk lichtgewicht is (kunststof en aluminium) en omdat het spatbord sinds de aanpassingen op drie punten gesteund wordt, zou deze toevoeging zo goed als geen extra belasting mogen betekenen.
Het enige nadeel dat ik nu al kan inschatten, is dat ik weer een voorraadje CR2032 cellen in huis zal moeten hebben: op knipperstand zouden de batterijen het 50 u moeten houden.

Even een overzichtsbeeld van de trike met zowel de koplamp (standlicht) als het positielicht aan.


Vanuit dezelfde positie, maar met flits, zou dat zowat het beeld moeten geven dat een tegenligger te zien krijgt. Het voornaamste verschil is dat met opvallend licht ook de reflectoren op de dwarsarmen hun werk doen.



donderdag 20 januari 2011

shimmy en banden

Vorig jaar, tijdens een rit met de Gentse Liggers, werd me erop gewezen dat mijn stuur behoorlijk heftig heen en weer slingerde. "Shimmy" heet dat verschijnsel.
Ik ondervond dat de mate waaraan ik er last van had voornamelijk samenhing met twee factoren:
  • de snelheid. Tussen 20 en 25 km/u was dit het hevigste
  • de bandendruk. Indien die minder dan 6 bar bedroeg, had ik er veel meer last van
De sporing is al meerdere keren gecontroleerd en daar is niets mis mee. Sneller rijden en meer druk dus...

Twee weken geleden voerde ik dan een plan uit dat al een tijdje in mijn hoofd rondspookte: de Kojaks vooraan gingen eraf en de originele (in de zin van: ze lagen erop toen ik de fiets kocht) Schwalbe Marathon + kwamen er weer op.
De shimmy was op slag verdwenen (of toch zo goed als). De Gforce en de Kojaks zijn dus niet echt compatibel. Pech, want het bochtengedrag van die banden stond me wel aan. De "pantserbanden" die er nu op liggen zouden me ook meer voor lekken moeten behoeden. Leuk, want lekken betekenen telkens weer tijdverlies.'t is moeilijk om de balans op te maken, maar indien je kruissnelheid hoger ligt, maar je om de haverklap tijd veliest met banden wisselen of herstellen, dan zal je gemiddelde uiteindelijk niet hoger liggen, denk ik. Of toch ?

Iemand geïnteresseerd in een setje Kojak 35-406  vouwbandjes ?

woensdag 19 januari 2011

daar krijg ik het van...

Gisteren ben ik met de Gforce naar de les gereden, het wiel netjes verpakt op de pakdrager. Daar werd mijn wiel als voorbeeld gebruikt en meteen perfect gespaakt door de docent. Omdat er tijd over was (de andere cursisten hadden een eigen wiel om te richten, ik niet), haalde ik het "oude" achterwiel uit de trike. Met de hulp van een andere leerling werd de cassette eraf gehaald, netjes gereinigd (daar zijn blijkbaar machines voor...) en op het nieuwe wiel gemonteerd, nadat het "goed genoeg" beoordeeld werd. Ik reed dus naar huis met een nieuw achterwiel, maar de naafdynamo was nog niet operationeel.

En nu komt het: vanavond dacht ik even op een kwartiertje de naafdynamo aan de koplamp te koppelen, met daartussen een Shimano SW-NX 30, die ik onlangs bij de fietsenhandelaar haalde.


Om nog even kort te herhalen: de Bumm Cyo die ik in het voorjaar installeerde, is een versie zonder sensor. Ik had dus de keuze: ofwel het licht continu laten werken, ofwel een schakelaar ertussen. Deze Shimano-switch zou de klus moeten klaren: daarbij heb ik de keuze tussen aan, uit of sensor (die is ingebouwd in de schakelaar).
Niet dus: geen kik gaf ie. Of liever: geen licht. Dus werd de schakelaar er vantussen gehaald en kwam de multimeter eraan te pas: schakelaar defect was het verdict. De + doet niets...

Het kwartiertje werden er dus drie en uiteindelijk heb ik de lamp maar direct op de dynamo aangesloten.
Eén van de komende dagen volgt dus alweer een ritje naar de fietshandelaar en de schakelaar gaat retour, bij voorkeur met een omwisseling. Waarom ? Ik wil op termijn de dynamo ook gebruiken om batterijen te laden of eventueel de gps. De Bumm E-werk zou daarvoor een oplossing kunnen bieden of een alternatief hiervoor.




Voorlopig is dat nog niet aan de orde en in de winter is het lang en vroeg donker, dus een continu werkende koplamp is niet direct een probleem.

Een voordeel is alvast dat het irriterende gezoem van de dynamo aan mijn linkeroor verdwenen is.

Volgende klus: de gerecycleerde Bumm Dymotec 6 op de oude stadsfiets voor zoonlief monteren, zodat de imposante halogeenlamp daarop ook weer werkt.

zondag 16 januari 2011

winterschade

De sneeuw en dan vooral het gladde wegdek als gevolg daarvan, heeft toch voor schade gezorgd aan mijn trouwe Trek. Twee keren onderuit gaan zorgde ervoor dat mijn kettingbeschermer middendoor brak. Die moet dus vervangen worden.
Het probleem is om een passend exemplaar te vinden: de voorderailleur is een SRAM xGen en die zit vrij hoog op de zadelbuis gemonteerd. Bij het oude exemplaar moest ik daarvoor een stuk uit de beschermer frezen toen ik de derailleur monteerde.

Ook de achteruitkijkspiegel, die er enkele maanden geleden op gezet werd, brak af bij de val. Een spiegel op het stuureinde blijkt niet echt bestand tegen valpartijen. Ik had het kunnen weten.
Die wordt wellicht vervangen door een BUMM Cyclestar, omdat ik daarmee goede ervaringen heb op de trike. Op de bukker wordt het de variant met korte arm.



Dit is de Cyclestar 901/1. Om de hierboven aangehaalde redenen zal ik de spiegel op het stuur monteren, niet op het stuureinde.
 
En tenslotte heeft ook mijn fietsbel het begeven. Dat is makkelijk te vervangen gelukkig, want dat is een erg noodzakelijk fietsonderdeel.

vrijdag 14 januari 2011

2de wiel vlechten: stand van zaken

Woensdagavond was een zen-avond: in alle rust aan de keukentafel een nieuw wiel vlechten. Het ziet er goed uit.


Het finale richten en aanspannen laat ik over aan een expert (op zijn verzoek), maar het voorbereidende werk is gedaan.
Omdat het er nu zo netjes bij staat, nog een beeld van de naaf.


En om zeker te zijn dat alles functioneert, vooraleer het wiel af te werken, testte ik het even uit in de trike.


Je ziet één wiel, zonder velglint, zonder band, spaken niet aangespannen, zonder cassette, maar in de trike gemonteerd en de dynamo aangesloten op de koplamp. Jawel hoor: het geeft licht en het maakt niet het minste geluid ! Dat wordt zalig fietsen !

Nog even uit een andere hoek


Nu nog even denken over die cassette: zet ik die over van het oude wiel naar het nieuwe of monteer ik een nieuwe ? In dat laatste geval moet in principe de hele aandrijving vernieuwd worden: tandwielen vooraan, ketting, ...

Wat de bedrading betreft: vanuit de dynamo zal een (dubbele) bedrading vertrekken naar de sensor/schakelaar.


Van daaruit zal de bedrading naar de koplamp vertrekken en omwille van de efficiëntie denk ik eraan om meteen ook een dynamogevoed achterlicht te installeren.

Bumm Toplight Flat S

Zo ben ik meteen helemaal van het batterijgedoe af. Het huidige achterlicht geeft op dat vlak toch wat problemen: de batterijduur is behoorlijk, maar de contacten oxideren en dat zorgt ervoor dat het licht toch geregeld moet gecontroleerd worden en frequent opengemaakt om de contactpunten van oxidatie te ontdoen.

donderdag 13 januari 2011

je moet er maar aan denken

Kids in huis ? Klein nog, die niet (veel) zelf kunnen fietsen. Of geregeld boodschappen te doen met de fiets ?
Bakfietsen zijn in tegenwoordig. Alleen: bakfietsen nemen veel plaats in en als je gewoon een ritje wil maken, moet je er nog een tweede fiets naast hebben.
Neen: enters the TrioBike.


Je moet er maar aan denken natuurlijk: de bak is eenvoudig aan- en afkoppelbaar. Het concept komt - ook weer- uit Denemarken.
Stel je voor: papa vertrekt 's morgens met zijn fiets en aangekoppelde bak met de kinderen naar school en laat de bak daar achter. Hij rijdt verder naar het werk. Mama vertrekt met haar fiets, stopt na het werk aan de school, koppelt de bak aan haar fiets en rijdt met de kinderen naar huis. Simpel idee, niet ?
Jammer genoeg blijkt, volgens deze bespreking, de praktijk wat minder positief uit te vallen. Vorm lijkt hier voorrang te hebben op functie, maar het ziet er wel knap uit.

woensdag 12 januari 2011

nog een wieltje vlechten

Eindelijk ! De spaken blijken geleverd te zijn. Nu moet het wiel dus tegen gisteren in elkaar gestoken zijn.

Eerst even recapituleren: ik hou niet van verlichting op batterijen, want die houden er volgens mij vooral mee op als je dat niet kunt gebruiken en ook ecologisch zijn er betere oplossingen (oplaadbare batterijen lossen dit al op). Dus moet er een constante stroombron zijn. Een naafdynamo is ideaal, zoals op mijn bukker en alle andere gebruiksfietsen in het gezin al uitvoerig ervaren is, maar een trike stelt daarbij enkele praktische problemen:
  • 99 % van de naafdynamo's zijn gemaakt voor het voorwiel
  • een voorwiel van een trike is enkelzijdig opgehangen, dus zo'n naaf kan niet
  • SON maakt een enkelzijdige naafdynamo, maar
  • enkel voor enkele merken trikes, met specifieke asmaat (11 of 12 mm als ik het goed heb), waar die bij de mijne een MTB-maat is: 20 mm (ook weer als ik het goed heb)
  • ze zijn erg duur (of wat dacht je van € 290 ?)
  • de wielmaten van een trike zijn afwijkend (20" vooraan is courant voor een trike, achteraan 20 of 26")
  • Shimano maakt(e) één model achternaafdynamo, maar die vind je niet in een wiel ingebouwd
Dus werd het voorbije jaar rustig uitgekeken naar zo'n Shimano FH-C 811 aan een aanvaardbare prijs. Uiteindelijk ben ik eraan geraakt.


Tja, dan is de naaf er nu al een poosje, maar om te rijden heb je wel wat meer nodig... Dus werd het uitkijken naar een geschikte velg: betaalbaar, esthetisch aanvaardbaar, de juiste maat (26" natuurlijk, maar ook in de breedte is variatie) en degelijk, want op een trike worden wielen anders belast dan op een tweewieler. De keuze viel op een Mavic XC-717 disc. Disc, want de trike is achteraan ongeremd, dus heb je geen nood aan velgwangen voor remblokjes.


Om velg en naafdynamo te verbinden, heb je verder nog spaken nodig. De keuze hiervoor is gevallen op Sapim Race. Dat is dus wat zo lang wegbleef.

Ik heb wel zwarte !
Omdat het een achterwiel betreft, omdat de fiets behoorlijk intensief gebruikt wordt en omdat de wielen van een trike anders belast worden dan bij een tweewieler (in de bochten ga je niet schuin hangen, maar krijgen de wielen heel wat laterale belasting te verwerken), vertrouw ik mezelf niet goed genoeg om dat met behulp van het wereldwijde web aan te pakken. Dus sprak ik af met Frank Vanhyfte, lesgever fietsherstellen . Met zijn vakkundige uitleg en die van Sheldon Brown ben ik er vanavond aan begonnen, eindelijk. Frank heeft me op het hart gedrukt dat hij en niet ik het wiel zal uitlijnen ! Ik heb er alle vertrouwen in.

Het gaat om het aandrijfwiel, dus moet er nadien nog een cassette op komen en als het even kan een band. De huidige achterband, een Kenda Kwest High Pressure, heeft bewezen een zeer betrouwbare band te zijn, maar op het vlak van comfort laat hij wel te wensen over. Omdat het om een trike gaat en de banden dus helemaal anders belast worden in de bochten dan bij een tweewieler, las ik de ervaringen met velomobielen na: dat komt het dichtste bij een trike en er is wel één en ander te vinden, bij Wim Schermer bijvoorbeeld.
Ik denk er dus over om van de gelegenheid gebruik te maken om rondom Vredestein Perfect Moiree te leggen: 47-406 vooraan, 54-559 achterop.

maandag 10 januari 2011

prioriteiten

Kopenhagen is een stad die de kaart van de fiets trekt, die niet twijfelt tussen "we kiezen voor de fiets" en "of neen, wacht, we zullen toch maar de automobilisten op de eerste plaats zetten", met als resultaat een overweldigend percentage fietsers voor de woonwerkverplaatsingen. Over de hele stad wordt gerept van ruim 30 % verplaatsingen met de fiets, in het centrum stijgt dit tot een fenomenale 55 % ! Dit is het gevolg van langetermijnvisie en consequent handelen.



Dit is een fietspad in Kopenhagen rond 1950 ! In Gent - de stad die zichzelf promoot als het fietswalhalla in Vlaanderen - ken ik geen enkel fietspad van deze omvang, ruim een halve eeuw later ! En dit zijn geen vakantiefietsers ! Het gaat simpelweg om de fiets als transportmiddel: milieuvriendelijk, economisch, gezond en vooral snel in een stedelijke omgeving.

Om "Gent fietsstad" eens in perspectief te zetten: nog een link naar de bronsite, met een overzicht van de meest fietsvriendelijke steden ter wereld. Gent is de enige Belgische stad op de lijst, maar het is opvallend hoe groot het aandeel van Noordeuropese steden in het overzicht is. Kortom: in Belgisch perspectief staat Gent - toch volgens deze lijst - aan de top, maar binnen Europa ziet het er helemaal anders uit ! De voornaamste reden die ik zie: hier wordt geen keuze gemaakt; het bestuur wil de kool en de geit sparen.Het resultaat ? Het is voor niemand echt goed.

Nog een conclusie: de Vlaamse fietsers zijn veel te braaf. We leven in een grotendeels vlak land, ideaal om te fietsen dus, maar wij fietsers zouden nog veel harder moeten roepen. Fietsen als gewoon alledaags transportmiddel zou een evidentie moeten zijn, maar wordt nog veel te veel in het recreatieve hoekje gedrumd, ook door de fietsers zelf !

zondag 9 januari 2011

wat probleempjes: vervolg

Als aanvulling op het laatste bericht volgt nu het resultaat van de klussen.

De Kojaks hangen weer aan de haak en zijn gewisseld voor de Schwalbe Marathon Plus bandjes die op de trike lagen bij aankoop. De vroeger ervaren nadelen (trager, lage zijdelingse weerstand) neem ik er maar bij. Het viel bij het wisselen meteen op dat er een duidelijk verschil zit in banddikte (dikte van de rubberlaag). In het loopvlak van de Kojaks zaten toch wat scheurtjes en sneetjes. Heel opvallend is vooral dat de trike met de M+ veel rustiger stuurt: het vervelende trillen is weg (wel de handen aan het stuur houden).
Bij de Kojaks waren er twee oplossingen om shimmy te vermijden: zeker de druk hoog genoeg houden (minimum 7 bar) en de snelheid boven 25 km/u ! Bij de start van de rit gisteravond had één deelnemer meteen een lekke band. Toeval of niet: een Kojak...

Ik denk eraan om eens een setje Perfect Moirees te halen, liefst meteen wat breder dan wat er nu op ligt.

Wat de Streamer betreft: de Powertape zat muurvast aan de velcro, dus bleef die maar zitten. Op de binnenzijde van de Streamer bracht ik enkele baantjes polymeerkit aan (dank je voor de tip, Mick). Ik koos voor Flex7 elastische kit. Daarna kon de verbinding enkele uren uitharden.
Gisteravond werd de oplossing grondig getest: eerst 30 km op de aanhanger achter de auto. Dat betekent continu trillen en vermoedelijk een behoorlijke winddruk, dan een nachtelijke rit van 40 km over allerlei soorten ondergrond en tenslotte 30 km terug achter de auto. De nieuwe verbinding heeft stand gehouden. Het blijft afwachten hoe lang dat zal duren.

De rit van de voorbije nacht was een mooie gelegenheid om diverse oplossingen voor fietsverlichting te vergelijken. Vooreerst: ik reed nog nooit met een groep die zo duidelijk verlicht was !
Het aandeel van de BuMM Cyo koplampen met (naaf)dynamo was zeer groot (4 van de 12 fietsen waren ermee uitgerust) en tot tevredenheid van alle eigenaars. Compact, goede lichtopbrengst en goede spreiding van de lichtbundel. Belangrijk is dat dit een dynamo-aangedreven lamp is. Dat heeft als grote voordeel dat je geen rekening moet houden met batterijen die leeg raken.

Daarnaast waren twee fietsen (een ligger en een velomobiel) uitgerust met een Magic Shine MJ 816 pack:


Je ziet één centrale schijnwerper, geflankeerd door twee breedstralers. De totale lichtopbrengst is fenomenaal! Het geheel wordt bediend door een schakelaar die je op het stuur kunt monteren en de stroom wordt verzorgd door een bijgeleverd batterijpak. De autonomie bedraagt bij maximaal vermogen een drietal uren. Daarna moet je de batterijen herladen. Aangezien we in groep reden, was er niet direct een mogelijkheid om de lichtbundel van deze lamp te beoordelen. Mijn vermoeden, gezien de vorm van de reflector en de plaatsing van de led daarin, is dat de bundel niet afgesneden is bovenaan en de lamp vermoedelijk niet door de Duitse keuring zal raken, die toch een norm is op dit vlak. Anderzijds krijg je een enorme hoeveelheid licht voor je geld.

Wat ook opviel is de felheid van het sterk geconcentreerde led-licht dat nu op elke fiets zit. Halogeen heeft helemaal afgedaan. Een gevolg van dat felle licht rondom is dat het je verblindt. Om in je eentje op een onverlichte weg te rijden is het schitterend; om in groep te fietsen, met continu felle lichtbundels in je achteruitkijkspiegels, dat was wat van het goede teveel. Zelfs sommige achterlichten waren verblindend.
Anderzijds heb ik het veel liever zo dan wat je meestal ziet (in de stad dan toch): onverlichte, donker geklede fietsers.

zaterdag 8 januari 2011

wat probleempjes

Vanavond wil ik met de Gentse Liggers een eindje rijden, maar gisteravond, na de rit, merkte ik dat de fiets die toch niet zonder schade doorstaan had:
  • de rechterband was weer lek. Vermoedelijk was de vervangbinnenband niet zo goed hersteld.
  • mijn vlagje ligt ergens in Gent. Tijd voor een nieuwe vlag dus, maar da's niet zo dringend, gezien de gemengde meningen over de zin of onzin hiervan.
  • erger: de herstelling van de Streamer heeft het net geen jaar uitgehouden. Kort na de aanschaf diende ik de bevestiging tussen de koepel en de steunen (velcro aan beide kanten) opnieuw te lijmen; nu heeft de toen gebruikte Powertape het opgegeven. Het gevolg: een klapperende Streamer die steeds verder loskomt.
Dus vandaag moet de binnenband gewisseld worden - misschien leg ik er meteen de Marathon + weer op - en moet de Streamer hersteld raken. Om je een idee te geven: hier zie je wat er gebeurde. De lijm die de tape met de koepel verbindt lijkt vergaan. Het enige wat overblijft is een wit poeder. In bovenaanzicht geeft dat het volgende:


Van wat dichter en onder een andere hoek zie je dit:


Dat wordt dus de Streamer eraf halen, de tape verwijderen (hopelijk lukt dat vlot)  en nieuwe erop kleven. Met dit weer is zo'n stroomlijn wel handig.

De rest van de fiets heeft een flinke poetsbeurt nodig.

vrijdag 7 januari 2011

relaas van weekje winterfietsen

Nu ja, relaas: er valt niet zoveel te melden.

Woensdag was het weer tijd voor de wekelijkse woonwerkverplaatsing. Temperatuur net boven het vriespunt en een stevige zuidwester op kop in het doorgaan. Daar bovenop de weerstand van de dynamo: dat scheelt toch een paar kilometers. Het ging niet echt vlot.
Ook bij het weerkeren was het in het donker te doen, dus weer die weerstand. 't Is ook vakantie deze week: geen enkele fietser gezien op de dijk in het doorgaan en één of twee moedigen in het weerkeren. Kilometertjes afgemaald en aan de plicht voldaan (fietscontract). That's it. Wel goed geslapen daarna ;-)

Vandaag ging ik dan wat spullen ophalen bij mijn broer, aan de andere kant van Gent. Dat was overdag, dus géén licht nodig. Hoera ! De temperatuur was gevoelig hoger (11° C) en het tempo evenzeer. Jammer genoeg bedierf de zoveelste lekke band de pret: deze keer had een glassplinter zich door de rechter Kojak gewerkt. Ik heb mijn les wel geleerd ondertussen: alle materiaal was voorradig en op een kwartiertje was de binnenband gewisseld. Onderweg werkte ook de remhendel zich los, maar die zette ik bij de bestemming weer netjes vast. Dat zal wel mijn fout zijn: bij de laatste keer dat ik het oliepeil bijvulde (ik vond nog niet waar die naartoe verdwijnt) zal ik de hendel niet voldoende vastgezet hebben.
Gekke beslissing van Hygia trouwens: het reservoir wordt met kleine inbusboutjes vastgeschroefd en voor de remhendel valt de keuze dan weer op torx...

In het weerkeren sprong ik nog even bij fietser binnen, om te controleren welke breedte van achterband op de trike zou passen. Zodra het nieuwe wiel klaar is - de spaken zijn nog steeds onderweg -, wil ik wat meer comfort. Een Big Apple (of Kojak) in 2.35 breedte lijkt nu toch de meeste kans te maken. Ik ben benieuwd wat dat zal doen voor de tractie: nu durft de Kenda Kwest (26 x 1.25) geregeld door te slippen.

Voor morgenavond staat de nocturne van de Gentse Liggers op de agenda. Hopelijk blijft het droog.